Welkom in het oude Linköping. Een plek voor vermaak, vertier, bezienswaardigheden, prachtige ervaringen, fijne herinneringen en een onvergetelijke ontspannen sfeer die je ziel tot rust brengt. Ga terug in de tijd en beleef het stadsleven van Zweden zoals dat er ruim een eeuw geleden uitzag. In de binnenstad staan houten huizen, geplaveide straatjes, prachtige tuinen en allerlei boeiende musea. Daarnaast vind je er winkeltjes met streekproducten, tentoonstellingen, een wetenschapscentrum, een restaurant en een café. 's Zomers worden er allerlei activiteiten voor het hele gezin georganiseerd: je kunt in een paardenwagen of een stoomtrein rijden, je ziet straatmuzikanten, landlopers, de plaatselijke politie en andere figuren uit vergane tijden. Daarnaast kun je je wagen aan de oude kunsten en de oude school bezoeken. Na een korte wandeling door het Valla-bosreservaat kom je uit bij de Valla-boerderij. Je vindt hier musea met tentoonstellingen over de landbouwkundige en technologische geschiedenis, boerderijdieren, een grote speeltuin, cafés en een midgetgolfbaan.

Plaka, één van de mooiste stranden van Naxos, is een lang, aantrekkelijk zandstrand dat in de zomer echt tot leven komt. Talrijke tavernes en cafés liggen langs de waterkant (de meeste zijn geopend van mei tot oktober), en vakantiegangers zwemmen in het turquoise water en spelen strandspelletjes en watersporten van zonsopgang tot zonsondergang.

Het Aristoteles-plein is het meest indrukwekkende plein in Thessaloniki. Het beschikt over gebouwen met monumentale architectuur geïnspireerd op Europese en koloniale modellen, cafés, winkels en restaurants. Het is het middelpunt van grote feesten, zoals de komst van het nieuwe jaar, en is de ontmoetingsplaats gedurende de dag. De geschiedenis van het Aristotelesplein begon met de grote brand van 1917 die twee derde van de stad verwoestte. De Franse architect Ernest Hébrard ontwierp het Aristotelesplein als het einde van een monumentale as voor Thessaloniki die zich zou uitstrekken van de kust tot het Dikastirion-plein en het Forum Romanum. Het uiteindelijke ontwerp, gebouwd in de jaren 50, is veel strikter dan het oorspronkelijke voorstel van Hébrard, maar heeft nog steeds een aanzienlijke architecturale waarde.