Museo Jumex is een museum voor hedendaagse kunst dat een particuliere kunstcollectie tentoonstelt die eigendom is van de enige erfgenaam van het Jumex-fruitsapfortuin. De tentoonstellingen omvatten werken van grote namen zoals Damien Hirst, Andy Warhol, Jeff Koons, Marcel Duchamp, Andreas Gursky en Olafur Eliasson. Naast de tentoongestelde kunst kun je genieten van het prachtige gebouw, een leuk café en een uitzicht op het Soumaya-gebouw vanaf het balkon op de bovenverdieping.

Hallgrímskirkja is een iconisch onderdeel van de skyline van Reykjavík en met een hoogte van 74,5 meter één van de hoogste gebouwen van het land. De gigantische kerk op de heuvel was een controversieel project, maar de IJslanders omarmen hun monumentale toren in al zijn brutalistische glorie. De betonnen berg die meer dan 40 jaar in beslag nam om te bouwen, werd geïnspireerd door de ongewone zuilvormige basaltformaties langs de kust van IJsland. Je kunt het gebouw van binnen en van buiten bewonderen, naar de top van de toren gaan om van het uitzicht te genieten of een orgelconcert bijwonen. De kerk is vernoemd naar Hallgrímur Pétursson, een 17e-eeuwse predikant en dichter die de "The Passion Hymns" schreef. Het boek blijft tot op de dag van vandaag populair.

De waterkant van Thessaloniki is een lange promenade die zich uitstrekt over ongeveer 4,5 km, helemaal van de First Pier tot de concerthal van Thessaloniki. Geniet van een wandeling, jog of fietstocht, bij voorkeur in de ochtend of dichter bij zonsondergang. Je baant je een weg langs de wijk Ladadika, de Witte Toren en het standbeeld van Alexander de Grote, parken, tuinen en sportfaciliteiten. Sierlijke boottochten die vanaf de Witte Toren vertrekken, geven je de mogelijkheid om de stad vanuit een nieuwe hoek te bekijken.

Gebouwd in de 16e eeuw in opdracht van Sultan Ahmad al-Mansur van de Saadiaanse dynastie, werd El-Badipaleis, het “Onvergelijkbare Paleis”, ooit geprezen als een wonder van zijn tijd. Het paleis bestond oorspronkelijk uit 360 kamers, een grote binnenplaats en een zwembad van 90 meter lang en was een monument voor de rijkdom en invloed van de sultan. Het is versierd met een uitgebreide selectie van materialen die wereldwijd afkomstig zijn, van Italiaans marmer tot Malinees goud. Het paleis was bedoeld als een weelderige ruimte voor grootse recepties en ceremonies. Na de dood van al-Mansur in 1603 werd het paleis echter verlaten en is het geleidelijk aan in verval geraakt, vooral tijdens de afnemende jaren van de Saadiaanse heerschappij. Veel van zijn kostbare elementen, met name het marmer, werden en hergebruikt in verschillende Marokkaanse bouwwerken. Tegenwoordig is El Badi een belangrijke bezienswaardigheid in Marrakesh, waar verschillende tentoonstellingen worden gehouden en zelfs de Minbar van de Kutubiyya Moskee wordt tentoongesteld. Hoewel het paleis grotendeels in puin ligt, fluistert het nog steeds verhalen over een vervlogen tijdperk van rijkdom en grootsheid.