Στο Belém, δυτικά από την πόλη, κατά μήκος του ποταμού βρίσκεται το πιο σημαντικό ιστορικό μνημείο της Λισσαβόνας και ίσως όλης της Πορτογαλίας. Μια πολυτελής εκκλησία με σκεπαστό κήπο, χτισμένη με το στιλ της εποχής του Μανουήλ στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν η Πορτογαλία ήταν μια μεγάλη θαλασσοπόρος δύναμη. Εκεί κοντά υπάρχουν και διάφορα άλλα αξιοθέατα.

Χτίστηκε αρχικά το 1062 ως βυζαντινή εκκλησία και στη συνέχεια ξαναχτίστηκε σε ρομανικό ρυθμό το 1170 μετά τις εκτεταμένες ζημίες που υπέστη από τα στρατεύματα του Γουλιέλμου του Α΄ της Σικελίας (Guglielmo il Malo) το 1156.

Η Σητεία είναι η καλύτερη εκπρόσωπος της ανατολικής Κρήτης: αυθεντική, αναλλοίωτη, φιλόξενη και γραφική. Είναι η πατρίδα του «Ερωτόκριτου» και η ιδανική βάση εξερεύνησης των θέλγητρων του ανατολικότερου τμήματος του νησιού. Η Σητεία σήμερα είναι μια γραφική παραθαλάσσια πόλη με περίπου 11.000 κατοίκους, χτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από το όμορφο λιμάνι της. Η πατρίδα του Βιτσέντζου Κορνάρου, που έγραψε το κρητικό έπος «Ερωτόκριτος» έχει διατηρήσει το χρώμα της και τους ήρεμους ρυθμούς της. Διαθέτει έναν όμορφο παραλιακό περίπατο πλάι στις πολύχρωμες βάρκες και τα καΐκια, αλλά και μια μεγάλη αμμουδερή παραλία που κατακλύζεται από ντόπιους και τουρίστες. Το λιμανάκι και ο παραλιακός δρόμος κάθε καλοκαίρι σφύζουν από ζωή καθώς είναι γεμάτα με εστιατόρια, ταβερνάκια, καφετέριες και βέβαια, τα θρυλικά ρακάδικα της πόλης που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη νεολαία.

Αφιερωμένο στα πλακάκια, που είναι τόσο χαρακτηριστικά για την Πορτογαλία, στεγάζεται σε ένα μοναστήρι, του οποίου τα ποικίλα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στιλ σχηματίζουν μια καλή σύνοψη της ιστορίας της χώρας. Ένα από τα πιο αξιόλογα εκθέματα είναι η τεράστια τοιχογραφία σε πλακάκια που απεικονίζει τη Λισσαβόνα όπως ήταν λίγο πριν το μεγάλο σεισμό του 1755.