Voor veel reizigers voelt een bezoek aan Noord-Cyprus als een stap terug in de tijd. Deze regio, die wordt bestuurd door Turkije, is een wereld van verschil in vergelijking met de drukke resorts, winkelcentra en bekende internationale ketens die in het zuiden te vinden zijn. In plaats daarvan vinden bezoekers afgelegen dorpen en een langzamer levenstempo. Dit gevoel van stilstaande animatie is terug te voeren op de Turkse invasie van 1974, die ertoe leidde dat het noorden geïsoleerd raakte van de rest van de wereld en zichzelf tot een republiek uit heeft geroepen, die alleen door Turkije werd erkend. Noord-Cyprus strekt zich uit van het schiereiland Karpass tot Morphou Bay, Cape Kormakitis en het meest westelijke punt, de Kokkina-exclave. Het zuidelijkste punt van Noord-Cyprus is het dorp Louroujina. Deze regio wordt van de rest van het eiland gescheiden door een bufferzone die wordt gecontroleerd door de Verenigde Naties, die ook Nicosia, de grootste stad op het eiland en de hoofdstad van zowel Noord- als Zuid-Cyprus, verdeelt. Ondanks zijn geïsoleerde status heeft Noord-Cyprus reizigers veel te bieden. De twee mooiste steden, Girne en Gazimağusa, bevinden zich hier, evenals de helft van de hoofdstad. De regio herbergt drie van de machtigste kruisvaarderskastelen van het eiland (St Hilarion, Buffavento en Kantara) en de belangrijkste archeologische vindplaats van het eiland in Salamis. Vooral het Kyrenia-gebergte is een paradijs voor wandelaars, en veel van de stranden in de regio zijn relatief onaangetast door hoogbouwresorts. Daarnaast biedt een bezoek aan Noord-Cyprus de unieke kans om twee zeer verschillende culturen te ervaren: de orthodoxe Grieks-Cypriotische en de islamitische Turks-Cypriotische wereld. Het noorden kan ook betaalbaarder aanvoelen dan het zuiden, aangezien het geen deel uitmaakt van de eurozone en de toeristische infrastructuur nog niet zo goed ontwikkeld is.

Een must als je in Porto bent, is het treinstation van São Bento. Deze plek is meer dan alleen een treinstation. Het is een architectonisch juweel, naast de vele andere bezienswaardigheden die deze stad rijk is. Het treinstation van São Bento, gebouwd door de Portugese architect José Marques da Silva in 1900, werd zestien jaar later geopend voor het publiek. De bouw vond plaats op de plek waar ooit een Benedictijner klooster was gevestigd, vandaar de naam São Bento. De architectuur heeft een invloed uit de Franse Renaissance, en hoewel de gevel al behoorlijk indrukwekkend is, is het interieur wat bezoekers echt versteld doet staan. De grote zaal is prachtig versierd, van de grond tot aan het plafond, met meer dan 20:000 “azulejos” (Portugese tegels), die vertellen over belangrijke gebeurtenissen uit de geschiedenis van Portugal.

Aan de overkant van de rivier de Douro kun je de portwijngrotten van Vila Nova de Gaia bezoeken. Er zijn meer dan vijftig wijnbedrijven in dit gebied, met wijnlodges die georganiseerde rondleidingen en proeverijen aanbieden.

Geniet van diverse landschappen tijdens een begeleide paardrijtocht door het spannende landschap van Menorca. Dit avontuur is toegankelijk voor iedereen, van beginners tot doorgewinterde professionals.