Deze sublieme concertzaal ontworpen door Lluís Domènech i Montaner en gebouwd tussen 1905 en 1908, is niet zo maf als sommige van Gaudí's architectuur. Maar het is nog steeds even indrukwekkend. Het Paleis van de Catalaanse Muziek is niet alleen een eerbetoon aan het muzikale erfgoed van de Catalanen, maar aan alle muziek, en ook aan schoonheid, kleur en vreugde.

Djemaa el Fna, het bruisende epicentrum van de medina van Marrakesh, is een overvloed aan kleuren, geluiden en geuren, vooral bij zonsondergang. Hoewel het plein zijn oorsprong heeft verloren als dagelijkse voedselmarkt voor berghandelaren, blijven de drukte en energie voelbaar. Overdag bieden verkopers verfrissende vruchtensappen aan, maar het is pas in de schemering wanneer de plek echt verandert. Straattheater, of 'halqa', is hier al sinds de 11e eeuw een steunpilaar, en de traditie wordt ook in de moderne tijd voortgezet. Terwijl de zon onder de horizon zakt, ontvouwen zich eetkraampjes die verleidelijke geuren aan de lucht toevoegen. Muzikanten stemmen hun instrumenten af, slangenbezweerders betoveren zowel slangen als toeristen, en het spektakel mondt uit in een nachtelijke viering van het leven en de cultuur van Marrakesh.

Het MAS is dé plek waar de stad en de haven elkaar letterlijk en figuurlijk raken. De zestig meter hoge toren – een staaltje van gedurfde architectuur – is alvast een nieuw oriëntatiepunt in Antwerpen. Het MAS focust op de diversiteit van de stad en staat stil bij de vele contacten tussen culturen van vroeger en nu. De museumcollecties vertellen het verhaal van de stad, de haven en de wereld.