Gebouwd in de 16e eeuw in opdracht van Sultan Ahmad al-Mansur van de Saadiaanse dynastie, werd El-Badipaleis, het “Onvergelijkbare Paleis”, ooit geprezen als een wonder van zijn tijd. Het paleis bestond oorspronkelijk uit 360 kamers, een grote binnenplaats en een zwembad van 90 meter lang en was een monument voor de rijkdom en invloed van de sultan. Het is versierd met een uitgebreide selectie van materialen die wereldwijd afkomstig zijn, van Italiaans marmer tot Malinees goud. Het paleis was bedoeld als een weelderige ruimte voor grootse recepties en ceremonies. Na de dood van al-Mansur in 1603 werd het paleis echter verlaten en is het geleidelijk aan in verval geraakt, vooral tijdens de afnemende jaren van de Saadiaanse heerschappij. Veel van zijn kostbare elementen, met name het marmer, werden en hergebruikt in verschillende Marokkaanse bouwwerken. Tegenwoordig is El Badi een belangrijke bezienswaardigheid in Marrakesh, waar verschillende tentoonstellingen worden gehouden en zelfs de Minbar van de Kutubiyya Moskee wordt tentoongesteld. Hoewel het paleis grotendeels in puin ligt, fluistert het nog steeds verhalen over een vervlogen tijdperk van rijkdom en grootsheid.

Huerta De San Vicente is het huis waar de beroemde schrijver Federico García Lorca zomers doorbracht en enkele van zijn bekendste werken schreef. Het huis ligt op 15 minuten lopen van het stadscentrum.

Dit uitgebreide museum presenteert de geschiedenis van Estland vanaf de prehistorie tot het einde van de 20e eeuw. Films en interactieve displays laten zien hoe mensen hier de afgelopen 11.000 jaar leefden, vochten en overleefden. Kinderen kunnen op zoek gaan naar de draak van het museum, die al eeuwenlang op de pilaar van het gebouw te zien is.

Het grandioze Piazza Pretoria betovert met zijn fontein, die zich trots uitspreidt voor het Palazzo Pretorio (stadhuis) als één van de belangrijkste symbolen van Palermo. De Pretoria-fontein werd in 1574 gebeeldhouwd door Francesco Camilliani en aanvankelijk enkele jaren in Florence geplaatst. Het werd vervolgens door de gemeente gekocht en naar Palermo vervoerd. De fontein is een waar meesterwerk en wordt beschouwd als één van de mooiste fonteinen van Italië. De naaktfiguren die de fontein sieren, hebben ervoor gezorgd dat de meest preutse bevolking van de stad het plein de bijnaam “Piazza della Vergogna” (Plein van Schaamte) heeft gegeven.