De begijnhoven in Vlaanderen en Nederland zijn steevast oases van rust en stilte, waar je nog steeds elk moment een begijntje prevelend voor haar deur verwacht. In Gent werden twee van de drie begijnhoven opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Hoewel het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth, in de Begijnhofdries in Gent, niet meer ommuurd is en dus gewoon deel uitmaakt van de stad, blijft de sfeer er uniek. Vandaag staat het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth bekend als ‘holy corner’, een oord van verdraagzaamheid, want er zijn niet minder dan drie verschillende kerken gevestigd: een rooms-katholieke, een orthodoxe en een protestantse. Van bleekweide tot boomgaard, een kleurrijke halte Dit open begijnhof groeide in de 13de eeuw uit tot wat je een begijnhofstad kunt noemen, met een kerk, het huis van de ‘grootjuffer’, een infirmerie, een kapel, meer dan honderd begijnenhuizen, een bleekweide (grasvlakte om linnen te bleken) en een boomgaard. Na de Franse Revolutie en de toenemende industrialisering, verhuisden de bewoners in 1873 naar hun nieuwe begijnhof in Sint-Amandsberg.

Bewonder de meest bezochte steencirkel van Ierland, een plek vol eeuwenoude magie en eigenzinnigheid. De cirkel, ook bekend als het Druïdenaltaar, bestaat uit zeventien stenen in liggende stijl. Steencirkels dateren uit de bronstijd en zijn vaak de locatie van levendige culturele festivals in tijden van het jaar die samenvallen met seizoenswisselingen in de voorchristelijke kalender, bijvoorbeeld de winter- of zomerzonnewende, evenals Bealtaine (1 mei) en Lúnasa (1 augustus).

Het driehoekige reservaat is een ware oase van fauna en flora en beslaat meer dan 3000 hectare zee en land, waaronder de eilanden voor de oostkust: Pinel Island, Petite Clef, Green Cay en Tintamarre. Met zijn rotskusten, kliffen en stranden herbergt het reservaat een groot aantal verschillende soorten, zoals zeevogels, leguanen, zeeschildpadden en dolfijnen.