Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, χτισμένη στη θέση της αρχαίας Ρίθυμνας, διατηρεί μέχρι σήμερα τον αναγεννησιακό της χαρακτήρα και είναι σημαντικός πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Το Ρέθυμνο σήμερα είναι, χωρίς υπερβολή, μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, με ιδιαίτερο «χρώμα», ιστορικό και αρχιτεκτονικό πλούτο, που διατηρεί μία από τις καλύτερα διασωζόμενες ενετικές πόλεις. Στην «παλιά πόλη» τα αναγεννησιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία των ενετικών χρόνων συνυπάρχουν με τη μουσουλμανική αρχιτεκτονική και η πλούσια ιστορία της πόλης συμβαδίζει με τη σύγχρονη τουριστική της ανάπτυξη. Το καλοκαίρι το Ρέθυμνο φιλοξενεί επισκέπτες από όλο τον κόσμο που το επιλέγουν ως βάση τους για εξερεύνηση του νομού ή και όλου του νησιού, ενώ το χειμώνα οι φοιτητές των σχολών του τοπικού Πανεπιστημίου χαρίζουν πολλή ζωή στην πόλη. Επίσης, το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένας θεσμός σχεδόν 100 χρόνων, τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη και έχει γίνει διάσημο σε όλη τη χώρα με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών κάθε Αποκριά.

Η Σητεία είναι η καλύτερη εκπρόσωπος της ανατολικής Κρήτης: αυθεντική, αναλλοίωτη, φιλόξενη και γραφική. Είναι η πατρίδα του «Ερωτόκριτου» και η ιδανική βάση εξερεύνησης των θέλγητρων του ανατολικότερου τμήματος του νησιού. Η Σητεία σήμερα είναι μια γραφική παραθαλάσσια πόλη με περίπου 11.000 κατοίκους, χτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από το όμορφο λιμάνι της. Η πατρίδα του Βιτσέντζου Κορνάρου, που έγραψε το κρητικό έπος «Ερωτόκριτος» έχει διατηρήσει το χρώμα της και τους ήρεμους ρυθμούς της. Διαθέτει έναν όμορφο παραλιακό περίπατο πλάι στις πολύχρωμες βάρκες και τα καΐκια, αλλά και μια μεγάλη αμμουδερή παραλία που κατακλύζεται από ντόπιους και τουρίστες. Το λιμανάκι και ο παραλιακός δρόμος κάθε καλοκαίρι σφύζουν από ζωή καθώς είναι γεμάτα με εστιατόρια, ταβερνάκια, καφετέριες και βέβαια, τα θρυλικά ρακάδικα της πόλης που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη νεολαία.

Την κατασκευή του κάστρου ξεκίνησε ο Roger II (1139), αλλά το κτίσμα καταστράφηκε δύο φορές από τους κατοίκους του Bari που ήθελαν να αποτινάξουν τον τυραννικό ζυγό των Νορμανδών. Ο Frederick II το ξαναέχτισε σχεδόν εκ του μηδενός μεταξύ 1233 και 1240.