Montréal is niet alleen de grootste stad in de provincie Quebec, maar ook veruit de meest multiculturele metropool van Canada, zo niet van heel Amerika. Het heeft sterke sporen van zijn Franse oorsprong behouden, maar heeft mensen met zoveel verschillende achtergronden verwelkomd dat het echt kosmopolitisch is geworden. Als de avond valt, bedekt een oranje gloed de stad en komt het bruisende nachtleven van Montréal in beweging.

Portlanders reageren gretig op de oproep van het onofficiële motto van de stad: "Keep Portland Weird". Er is veel eigenzinnigheid vermengd met Portland's bloeiende eet-, bier- en koffiescènes: de stad is tenslotte niet alleen de geboorteplaats van James Beard, maar een plek waar zelfexpressie en creativiteit culmineren in juweeltjes zoals bruiloften ceremonies uitgevoerd in een donutwinkel, 'brew 'n' view'-bioscopen of een veganistische stripclub.

Rio de Janeiro. Alleen al de naam van de stad roept beelden op van ongerepte stranden, weelderige bossen en spannende feesten. Zittend op de top van de Corcovado-berg waakt Christus de Verlosser over de tweezijdige feesthoofdstad van Latijns-Amerika, verdeeld tussen een bruisend stedelijk landschap en een uitzonderlijke natuurlijke omgeving. Rio is een stad als geen ander, wereldwijd bekend om zijn prachtige nieuwjaarsvuurwerk op het strand van Copacabana, zijn explosieve carnaval, zijn vrolijke mensen en zijn voortreffelijke multiculturele keuken.

De Grieken en Romeinen deden het, net als rijke heren, filmsterren, kunstenaars en duizenden toeristen. Ze zouden er alleen even langskomen, maar bleven in plaats daarvan in Nice en langs de Rivièra. Sommigen voor slechts een paar weken, anderen voor maanden en jaren. Ze waren te gefascineerd door het licht, betoverd door de geuren en gecharmeerd door de smaak van olijven, wijn en sappige groenten. Daarnaast is er een Nice Nouveau ontstaan, een brutale mediterrane metropool met een bruisend nachtleven, nieuwe avant-gardistische hotels en gedurfde kunstgalerieën. Dit alles met een kans om met hun tenen te ploeteren in een turquoise zee!

De smalle en vaak steile, met graniet geplaveide straatjes van de wijk Castello in Cagliari herinneren aan een vervlogen tijd toen de stad eerst werd gedomineerd door Pisanen en later door de Aragonezen. Gebouwd van witte kalksteen, glinsteren de muren en torens van de oude stad in de zon en zijn ze een magnifiek gezicht, vooral als je geluk hebt en de stad vanaf de zee benadert, zoals de Engelse romanschrijver DH Lawrence deed in 1921 toen hij de oude stad beschreef Stad als een "Jeruzalem zonder bomen".