Een minder bekende maar prachtige manier om de oude stad te zien is de Ramparts Walk, die je een uitzicht garandeert vanaf de top van de Ottomaanse muren die de stad omcirkelen. Je kunt kiezen tussen twee opties. De langere wandeling langs de noordkant, die het gebied van de Jaffapoort tot de Leeuwenpoort beslaat, kijkt uit op de christelijke en islamitische wijken en eindigt bij de Rotskoepel. De wandeling aan de zuidkant loopt van de Toren van David naar de Zion Gate en brengt je recht voor de westelijke muur.

Er is niet iets heel bijzonders te zeggen over dit beeld dat zich voor de noordelijke poort van het Paleis van Diocletianus bevindt. Het beeldt bisschop Grgur (Gregorius van Nin) af, die zich fel tegen de paus verzette en de Kroatische taal introduceerde in de katholieke diensten. Maar misschien wil je wel even langskomen: de goed gepolijste grote teen zou geluk brengen voor degenen die erover wrijven.

Met zijn romantische terrein is paleis Sofiero een populaire bestemming. Het terrein is misschien het best bekend om hun ongeëvenaarde rododendrons, met maar liefst 5.000 struiken die in de lente tot bloei komen. Het sprookje van Sofiero begon in 1864, toen kroonprins Oskar en zijn vrouw Sophia hier hun zomerresidentie lieten bouwen. In 1905 schonk Oskar, inmiddels koning Oskar ll, het paleis aan zijn kleinzoon prins Gustav Adolf en zijn bruid prinses Margareta als huwelijkscadeau. Dit is het moment waarop de tuinen letterlijk tot bloei kwamen. Prinses Margareta was een enthousiaste en creatieve tuinier, en zij was degene die als eerste het terrein aanlegde waar we tot op de dag van vandaag van kunnen genieten. Ze richtte bloembedden en tuinen in, liet bestrating leggen en was niet bang om haar handen vuil te maken. Elke zomer reisde het kroonprinsechtpaar vanuit Stockholm met hun vier jonge prinsen en prinses Ingrid, die uiteindelijk koningin van Denemarken werd. Toen Margareta in 1920 stierf, zette Gustaf Adolf het werk in de tuin voort, met name met de rododendrons. Het paleis was de zomerresidentie van de Zweedse koninklijke familie tot 1973, toen het werd geschonken aan de stad Helsingborg. Dit kleine paleis, dat als een juweel tussen de uitgestrekte grasvelden ligt, is de thuisbasis van een restaurant waar het eten wordt bereid door enkele van de beste chef-koks van Zweden. Er is ook een café met uitzicht op de Øresund Sont en Denemarken.