Net buiten Bilbao, in de provincie Biskaje, ligt één van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad: Puente de Vizcaya, ook wel bekend als Puente Colgante of hangende brug. Er zijn twee manieren om het over te steken, beide met even dramatische uitzichten: de eerste is met de gondelbaan en de tweede door over het voetpad te lopen. Als je nog steeds niet overtuigd bent: de brug is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed vanwege de 'perfecte combinatie van schoonheid en functionaliteit'.

Sinds de 11de eeuw meren hier schepen aan. En hoe kan het ook anders? Het is zoals met de gezangen vanop de Lorelei. In Gent brengt de schoonheid van de Graslei alles en iedereen tot stilstand. Waar de prachtige gevels zich spiegelen in de Leie. Aan beide kanten van de rivier komt zowel toerist als inwoner tot rust. Met de beentjes over de kaai of onder een terrastafeltje. Genieten op de Grasbrug Lyrisch zou je er van worden! Maar het is de trots van elke Gentenaar. En je moét er heen als je Gent bezoekt. Vanaf de Korenmarkt ben je er vlakbij. Loop even de Grasbrug over het water op en geef je ogen de kost! Aan de kade leggen er trouwens nog steeds bootjes aan. En het leuke is dat je nu ook zélf kan inschepen! Laat je gerust eens onderdompelen in de geschiedenis van Gent. De gevelrij van de Graslei De huizen langs de waterkant ádemen historiek. In het Cooremetershuys kan je nu terecht voor accessoires. Maar in de middeleeuwen mat de aangestelde korenmeter er het verhandelde koren op. Bekijk ook even aandachtig de helemaal gerestaureerde gevel van het Gildehuis van de Vrije Schippers. In dit gebouw is over de eeuwen heen flink wat geld geïnvesteerd, en dat zie je! De statige trapgevel gevel van de oude korenopslagplaats staat er al sinds de 13de eeuw. De korenopslagplaats – ook wel ‘t spijker genoemd – heeft nu met het gastronomisch restaurant Belga Queen een geheel nieuwe invulling gekregen. Méér dan koren op de molen voor fijnproevers! Maar hoéft natuurlijk niet zo uitgebreid. Je kan op de Graslei en op de Korenlei ook terecht in een sfeervolle brasserie. Of haal gewoon wat fingerfood en zet je op de kaai! Romantiek zit ‘m in de eenvoud, toch? Aperitieven in de lentezon Laat je verleiden door de vele terrasjes. Wat is er zaliger dan genieten van een aperitief langs het water? Inderdaad. Genieten van nóg één! Als de zon schijnt, is het echt een plek om te blijven hangen. Mooi ingesloten tussen de oude gevels. Genieten van de eerste warmte op een lentedag. Een teug koele, witte wijn. Filosoferen over het leven. Enfin, we raken afgeleid…

Deze hindoetempel was de eerste in zijn soort in Canada. Ambachtslieden in India bewerkten met de hand kalksteen en marmer en verscheepten delen van de tempel naar Toronto, waar vrijwillige ambachtslieden uit India de onderdelen in elkaar zetten en de tempel bouwden. Dat alles terwijl ze 2 jaar ter plekke woonden. Wat eruit kwam, is een prachtig stuk hindoeïstische tempelarchitectuur.

Het Lam Gods of languit, ‘De Aanbidding van het Lam Gods’, van de gebroeders van Eyck, onthuld in 1432, wordt wereldwijd erkend als artistiek hoogtepunt, één van de meest invloedrijke schilderijen ooit gemaakt. De absolute ‘must see’ tijdens je citytrip in Gent. In totaal tonen de 18 panelen een magisch Bijbelse evocatie met onder andere ook het portret van opdrachtgever en kerkmeester Joos Vijd en zijn echtgenote Elisabeth Borluut. Het monumentale Lam Gods werd geschilderd op eikenhouten panelen bedekt met dunne lagen van een mengsel van krijt en dierlijke lijm. De figuren werden aangebracht in ettelijke laagjes olieverf. De combinatie van het miniatuurwerk en de lichtdoorlatende verf zorgen voor een extra dimensie. Ontdek het zelf als je voor dit meesterwerk staat. Je zal zien, er lijkt een innerlijke gloed van het schilderij uit te gaan, goddelijke gloed. Hubert van Eyck schilderde een deel van het Lam Gods-altaarstuk, maar kon het nooit afwerken. Zijn jongere broer Jan, een absolute meester in de schilderkunst, ‘zou’ dit magistrale werk enkele jaren na de dood van Hubert afgewerkt hebben.