De Ivan Meštrović galerie is een neoklassiek gebouw dat oorspronkelijk bedoeld was als de woning van de beroemde kunstenaar, en nu een indrukwekkende collectie van zijn kunstwerken herbergt. De permanente tentoonstelling toont prachtige architecturale projecten, tekeningen en sculpturen.

Als je in Tel Aviv bent en meer wilt weten over de geschiedenis en cultuur van het land, dan is het Eretz Israel Museum de plek voor jou. Het museum heeft niet alleen exposities, maar ook een planetarium, collegezalen en workshops voor de bezoekers.

Het bedrijf dat het Capilano Suspension Bridge Park beheert, zet zich in voor milieubeheer en streeft ernaar een leider te zijn in de toeristenindustrie. Ze proberen de impact op het milieu verder te verminderen dan vereist is door een vergunning of regel van de overheid, natuurlijke hulpbronnen te behouden en duurzaamheid op de lange termijn voor de regio te waarborgen. De Capilano hangbrug is één van de bekendste toeristische attracties in de omgeving. Loop over de zacht wiegende hangbrug 85 meter boven de rivier de Capilano. De brug is oorspronkelijk gebouwd in 1889 en strekt zich bijna 140 meter uit, door de weelderige groene omgeving. Maar de brug is niet het enige wat je in de omgeving kunt zien en doen, want er zijn tal van paden om te verkennen.

De begijnhoven in Vlaanderen en Nederland zijn steevast oases van rust en stilte, waar je nog steeds elk moment een begijntje prevelend voor haar deur verwacht. In Gent werden twee van de drie begijnhoven opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Hoewel het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth, in de Begijnhofdries in Gent, niet meer ommuurd is en dus gewoon deel uitmaakt van de stad, blijft de sfeer er uniek. Vandaag staat het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth bekend als ‘holy corner’, een oord van verdraagzaamheid, want er zijn niet minder dan drie verschillende kerken gevestigd: een rooms-katholieke, een orthodoxe en een protestantse. Van bleekweide tot boomgaard, een kleurrijke halte Dit open begijnhof groeide in de 13de eeuw uit tot wat je een begijnhofstad kunt noemen, met een kerk, het huis van de ‘grootjuffer’, een infirmerie, een kapel, meer dan honderd begijnenhuizen, een bleekweide (grasvlakte om linnen te bleken) en een boomgaard. Na de Franse Revolutie en de toenemende industrialisering, verhuisden de bewoners in 1873 naar hun nieuwe begijnhof in Sint-Amandsberg.