Eger

Będąc w Egerze, pierwszym miejscem jakie należy odwiedzić jest plac Dobó! Każdy, kto przyjdzie na plac, od razu widzi, że jest to miejsce tętniące życiem; to jedno z ulubionych miejsc spotkań młodzieży, dzieci biegają wkoło, rowerzyści i skejterzy wykonują swoje akrobatyczne popisy, a równocześnie jest to miejsce spotkań zakochanych par. Latem plac rozkwita jeszcze bujniejszym życiem, wtedy naprawdę można tutaj poczuć śródziemnomorską atmosferę.

Na szczycie wieży znajduje się najciekawsza atrakcja, Camera Obscura. Zasadniczo znajdujemy się wewnątrz wielkiego aparatu fotograficznego, gdzie za pomocą luster obraz miasta jest rzucany na blat stołu. Egerska „ciemna komnata” jest unikalna na skalę światową, ponieważ jest najstarszym takim działającym przyrządem na kontynencie. Warto wybrać słoneczny dzień a obejrzenie tego urządzenia, wtedy jakość obrazu jest najlepsza. W czasie dni pochmurnych obraz jest nieco ciemniejszy, w dni deszczowe w ogóle go nie widać, wtedy kamera nie działa. Całe pomieszczenie zostało stworzone dla rozrywki, chociaż legenda mówi, że egerscy zazdrośnicy stąd właśnie śledzili krążące po mieście żony. Jak widzimy, zdradzać nie opłaca się nigdzie i nigdy, a już na pewno w Egerze.

Minaret w Egerze to najlepiej zachowany minaret na Węgrzech, jego wieża ma 40 metrów wysokości, a balkonik na wieży znajduje się na wysokości 26 metrów. Widok z balkonika zapiera dech w piersiach, przyprawia o zawrót głowy, nie tylko dla tego, że widok jest wspaniały, ale także dlatego, że na balkonik wychodzi się po 97 wąskich schodach wewnątrz krętej wieży! Cierpiący na klaustrofobię lub lęk wysokości turyści, a także ci mający kłopoty z poruszaniem się, lepiej zrobią oglądając minaret jedynie z zewnątrz, ale żądni przygód obowiązkowo muszą zdobyć minaret!

Pięknym przykładem różnorodności, jaką można znaleźć w Egerze, jest popularna w mieście wystawa The Road Beatles Múzeum. To jedyna taka wystawa w Europie Środkowo – Wschodniej, aczkolwiek w innych częściach świata też nie nie znajdziemy wiele takich miejsc – tak naprawdę jest ich tylko pięć na Ziemi! Jedna z nich znajduje się właśnie w Egerze!

Odwiedzając Łaźnię Turecką przenosimy się trochę w czasie: najstarszy basen w Łaźni, Basen Turecki, został zbudowany jeszcze w 1610! Najznamienitszym basenem w całej Łaźni jest Wielki Basen Lustrzany. Nad basenem wznosi się ozdobna, złota kopuła. Możemy przejrzeć się w tej kopule, a potem spojrzeć w dół, bo tam czeka kolejna niespodzianka! Basen jest zasilany własnym źródłem – radonowa woda lecznicza przedostaje się ze źródła bezpośrednio szczelinami między płytkami kamiennymi. Kąpiel w takim basenie do szczególne doświadczenie.

Łaźnia parowa Valide Sultana dziś jest już tylko ruiną, ale ze źródeł tureckich z epoki można się dowiedzieć, że kiedyś był to naprawdę imponujący budynek z przyjemną wodą, nakryty czerwoną kopułą. Nazwa tego budynku znaczy tyle, co matka sułtana. Łaźnie były bardzo istotnym elementem tureckiej kultury, służyły za swoistą przestrzeń publiczną, gdzie ludzie spotykali się i rozmawiali, jak również mieli okazję dobrze się sobie przyjrzeć. W tym czasie jednak łaźnie nie były koedukacyjne, więc mężczyźni nie mogli się przyglądać kobietom, ściślej rzecz biorąc, mogli jedynie pośrednio. Jak dokładnie? A czego nie zrobi dobra matka dla swojego syna? W tamtych czasach było ogólnie przyjęte, że kobieta mająca syna najpierw sama oglądała w takich łaźniach nagie, młode dziewczęta, robiąc to dla swojego syna. Przy takiej historii łatwo dać się ponieść wyobraźni, ale prawda była dość prozaiczna: matkom chodziło o przekonanie się, czy potencjalna synowa jest zdrowa i zdolna rodzić dzieci.

Wracający do Egeru po podboju tureckim biskup György Fenessy nie chciał już mieszkać na zamku. Zakupił dwie działki w mieście, a do budowy pałacu zaczęto wydobywać tuf ze wzgórza znajdującego się za nimi. Okazało się to wspaniałym pomysłem: z jednej strony powstał pałac, z drugiej strony wydrążone zostały długie korytarze piwnic pod miastem. Ten system piwnic charakteryzuje się klimatem bardzo sprzyjającym przechowywaniu wina. Tak więc podatek kościelny, wpłacany w formie wina, był przechowywany w tych właśnie podziemiach. System piwnic od bramy Hatvani do bramy Rác ciągnie się na łączną długość 3 kilometrów.

Jeden z najpiękniejszych kościołów barokowych w Europie. Jednym z najpiękniejszych przykładów barokowego budownictwa sakralnego jest kościół św. Antoniego Padewskiego, częściej zwany kościołem Minorytów. Został on w 1771 roku poświęcony świętemu Antoniemu. Projektantem kościoła był Kilian Ignaz Dientzenhofer, architekt biskupów z Wiednia.