San Giorgio Maggiore, bezet in de Romeinse tijd, is één van de eilanden rond Venetië. Aan het begin van de 19e eeuw, na de val van de Republiek, werd het eiland een vrije haven voor de artillerie van Venetië. Dit is weer een perfecte gelegenheid om een prachtig panoramisch uitzicht over Venetië vast te leggen, vooral vanaf de top van de klokkentoren van de kerk van San Giorgio Maggiore.

Met zijn romantische terrein is paleis Sofiero een populaire bestemming. Het terrein is misschien het best bekend om hun ongeëvenaarde rododendrons, met maar liefst 5.000 struiken die in de lente tot bloei komen. Het sprookje van Sofiero begon in 1864, toen kroonprins Oskar en zijn vrouw Sophia hier hun zomerresidentie lieten bouwen. In 1905 schonk Oskar, inmiddels koning Oskar ll, het paleis aan zijn kleinzoon prins Gustav Adolf en zijn bruid prinses Margareta als huwelijkscadeau. Dit is het moment waarop de tuinen letterlijk tot bloei kwamen. Prinses Margareta was een enthousiaste en creatieve tuinier, en zij was degene die als eerste het terrein aanlegde waar we tot op de dag van vandaag van kunnen genieten. Ze richtte bloembedden en tuinen in, liet bestrating leggen en was niet bang om haar handen vuil te maken. Elke zomer reisde het kroonprinsechtpaar vanuit Stockholm met hun vier jonge prinsen en prinses Ingrid, die uiteindelijk koningin van Denemarken werd. Toen Margareta in 1920 stierf, zette Gustaf Adolf het werk in de tuin voort, met name met de rododendrons. Het paleis was de zomerresidentie van de Zweedse koninklijke familie tot 1973, toen het werd geschonken aan de stad Helsingborg. Dit kleine paleis, dat als een juweel tussen de uitgestrekte grasvelden ligt, is de thuisbasis van een restaurant waar het eten wordt bereid door enkele van de beste chef-koks van Zweden. Er is ook een café met uitzicht op de Øresund Sont en Denemarken.

Santa Maria dei Miracoli is de meest gewilde kerk voor bruiloften in Venetië, en als je binnenstapt, zul je snel begrijpen waarom. Er wordt gezegd dat het is gebouwd van de overblijfselen van de Basiliek van San Marco. Het is één van de beste voorbeelden van architectuur uit de vroege Venetiaanse Renaissance en wordt vanwege de opvallende schoonheid ook wel “de juwelendoos” genoemd.